Partner serwisu
16 listopada 2017

Strefy ochronne ujęć wody w nowym Prawie wodnym

Kategoria: Artykuły z czasopisma

Od 1 stycznia 2018 r. wraz z wejściem w życie nowego Prawa wodnego właściciele ujęć wody będą obowiązani ustanowić strefy ochronne obejmujące teren ochrony bezpośredniej dla wszystkich ujęć wody, dla których dotychczas nie ustanowiono takich stref. Co więcej, ustawodawca nakłada obowiązek przeprowadzenia analiz ich ryzyka. Na czym dokładnie będą polegały wskazane obowiązki?

Strefy ochronne ujęć wody w nowym Prawie wodnym

Ochrona jakości wód przeznaczonych do zaopatrzenia ludności w wodę pitną jest jednym z celów środowiskowych. Cel ten jest realizowany m.in. poprzez działania określone w planach gospodarowania wodami dla dorzeczy oraz w warunkach korzystania z wód zlewni. Na poziomie lokalnym ochronie jakości wód służy natomiast ustanawianie stref ochronnych. Tego rodzaju strefy dzielą się na teren ochrony bezpośredniej i teren ochrony pośredniej ujęcia wody. Co istotne, na obszarze stref ochronnych ustawodawca dopuszcza możliwość wprowadzania określonych zakazów, nakazów i ograniczenia użytkowana gruntów oraz korzystania z wód.

Dotychczasowe zasady ustanawiania stref ochronny wody

Instrument prawny w postaci strefy ochronnej źródeł oraz ujęć wody znany jest już od ponad 50 lat. Podstawę do ustanowienia tego rodzaju stref przewidywał chociażby art. 79 ustawy Prawo wodne z dnia 30 maja 1962 r. [1]. Mimo ewolucji stanu prawnego oraz zmiany ustroju politycznego, a także warunków społeczno-gospodarczych strefy ochronne ujęć wody nieprzerwanie stanowiły podstawowe narzędzie służące zapewnieniu odpowiedniej jakości wody pitnej [2].

Niemniej jednak po wejściu w życie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. [3], kwestia stref ochronnych ujęć wody powodowała wiele problemów natury prawnej. Wynikało to ze zmiany trybu i formy ustanawiania stref ochronnych, a także z niezgodności dotychczasowych stref ochronnych z przepisami Prawa wodnego z 2001 r. Wobec powyższego ustawodawca zdecydował się ujednolić stan prawny w tym zakresie. I tak, na mocy art. 21 nowelizacji ustawy Prawo wodne z dnia 5 stycznia 2011 r. [4], wszystkie strefy ochronne ujęć wody ustanowione przed dniem 1 stycznia 2002 r. wygasły z mocy prawa z dniem 31 grudnia 2012 r. [5].

Rezultat tej noweli przyniósł skutki odwrotne od zamierzonych. Mianowicie, wskazana zmiana zamiast uporządkować stan prawny ujęć wody, doprowadziła do tego, że w wielu miejscach odstąpiono od ich ponownego ustanowienia. Tym samym naruszona została ciągłość ochrony ujęć wody, gdyż wielu zarządców systemów zbiorowego zaopatrzenia w wodę odstąpiła od złożenia wniosku o ponowne ustanowienie stosownych stref.

Cały artykuł został opublikowany w numerze 4/2017 kwartalnika "Kierunek wod-kan".



Przypisy

[1] Ustawa z dnia 30 maja 1962 r. – Prawo wodne (Dz.U. z 1962 r. nr 34 poz. 158).

[2] K. Boryczko, B. Tchórzewska-Cieślak, D. Szpak, Problemy bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę na obszarach zasilanych z małych ujęć, „Budownictwo i Inżynieria Środowiska” nr 7/2016, s. 12-13.

[3] Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1121 ze zm.).

[4] Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 32 poz. 159 ze zm.).

[5] Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska z dnia 11 lutego 2016 r. na interpelację posła Adama Ołdakowskiego

fot. Wodociągi Kieleckie
Nie ma jeszcze komentarzy...
CAPTCHA Image


Zaloguj się do profilu / utwórz profil
ZAMKNIJ X
Strona używa plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. OK, AKCEPTUJĘ