Zastrzeżenie pierwsze: nie proponuje tu jakichkolwiek rozwiązań prawnych. Zastrzeżenie drugie: przedstawione niżej poglądy są moimi prywatnymi poglądami i nie mają nic wspólnego z zajmowaną przeze mnie funkcją. Zastrzeżenie trzecie: nie znam rozwiązań organizacyjnych (w rozumieniu zasad dotyczących powierzenia przez gminę lub ich związek spraw dotyczących gospodarki opadami) dotyczących rozwiązania problemów gospodarki opadami w poszczególnych gminach, więc nie jest wykluczone, że będę jako swoje przedstawiał już istniejące rozwiązania. Jeśli tak się stanie, to autorów tych rozwiązań przepraszam.

Rozwiązanie problemów związanych z gospodarowaniem wodami opadowymi leży na barkach gminy. Ona w związku z tym jest odpowiedzialna za zorganizowanie systemu, który zapewni właściwą gospodarkę w tym obszarze. Na tym właściwie można by zakończyć, ale jak obiecałem na początku tekstu, czas dojrzał, by się tym zająć. Jest oczywiste, że gmina jako urząd, sprawami tymi zajmować się nie powinna. Brak jej kompetencji oraz zasobów by temu sprostać. Stąd
prosty wniosek, że należy komuś prowadzenie tychże spraw powierzyć. Można utworzyć w tym celu specjalną organizację lub też zlecić prowadzenie tych spraw jednostce już istniejącej. Nie znam takiej gminy, w której istniałaby doświadczona organizacja do spraw gospodarki „deszczówką”. Być może kogoś krzywdzę, lecz wydaje mi się, że dotychczas takie organizacje jeszcze się nie wykształciły. Jest równocześnie dość oczywiste, że najbliższe kompetencje w stosunku do oczekiwanych posiadają przedsiębiorstwa wodociągowe. Najbliższe nie oznacza jednak tożsame. Kompetencje te należy zbudować lub pozyskać. Jedno i drugie kosztuje. Ten, kto zleca prowadzenie takiego zadania, powinien pokrycie tych kosztów zapewnić lub stworzyć warunki do ich pokrycia. W tym miejscu rozważania tu podjęte się rozdwajają. Pierwszy nurt wiedzie nas w kierunku przychodów realizowanych w obszarze „biznesu deszczówkowego”, drugi nurt prowadzi nas w kierunku wydatków, czyli kosztów i nakładów.