System osłony kraju przed powodziami
Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej jest centralnym organem administracji rządowej odpowiadającym za gospodarowanie wodami, zarządzanie wodami oraz korzystanie z wód.

Jednym z zadań KZGW jest opracowywanie planów zarządzania ryzykiem powodziowym. Część obowiązków w kontekście zjawiska powodziowego wynika z Dyrektywy 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dn. 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim, potocznie zwana Dyrektywą Powodziową. Zgodnie z Dyrektywą Powodziową każde Państwo Członkowskie ma obowiązek przygotowania oraz udostępnienia społeczeństwu dokumentów planistycznych w zakresie zarządzania ryzykiem powodziowym.

Efektywny system osłony kraju
Ze względu na rosnącą liczbę powodzi oraz innych nadzwyczajnych zagrożeń oraz ich skutków ekonomicznych, społecznych i środowiskowych niezbędne jest zapewnienie efektywnego systemu osłony kraju przed tymi zagrożeniami. Stosowane w Polsce systemy technicznego zabezpieczenia nie przynoszą wymiernych efektów, a wspomagające je systemy informatyczne są zdecentralizowane i niejednolite.

W odpowiedzi na istniejące problemy tworzony jest nowoczesny, ogólnodostępny, scentralizowany, integrujący rożnego typu dane – ISOK - Informatyczny System Osłony Kraju przed nadzwyczajnymi zagrożeniami. Z uwagi na skomplikowany charakter i złożoność projektu, zarówno pod względem rzeczowym jak i finansowym, niezbędne było utworzenie konsorcjum instytucji rządowych i naukowych. W skład konsorcjum weszły:

• Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej – od dnia 13 września 2012 r. pełni rolę Lidera;
• Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy;
• Główny Urząd Geodezji i Kartografii;
• Instytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy;
• Rządowe Centrum Bezpieczeństwa.

Do najważniejszych korzyści społecznych, które zostaną osiągnięte dzięki projektowi ISOK, należą:

• zwiększenie poczucia bezpieczeństwa społeczeństwa;
• ograniczenie strat spowodowanych występowaniem zagrożeń powodziowych poprzez pokazanie społeczeństwu obszarów zagrożonych;
• ograniczenie ofiar wśród ludności w związku z występowaniem żywiołów, szczególnie powodzi;
• umożliwienie właściwego planowania przestrzennego, szczególnie w kontekście zagrożeń powodziowych występujących w dolinach rzek;
• umożliwienie świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych odnośnie do ich lokalizacji na obszarach zagrożonych powodzią;
• usprawnienie funkcjonowania służb zarządzania kryzysowego poprzez szybki dostęp do informacji.

Źródło: KZGW

Fot.: www.freeimages.com