Jesteście pierwszym dużym miastem nad Wisłą – po Warszawie – więc nie sposób nie wrócić do zeszłorocznej awarii na Czajce…
To nie był łatwy czas dla naszego przedsiębiorstwa, gdyż rzeczywiście jesteśmy pierwszym dużym miastem leżącym „na trasie” nurtu Wisły, które na dodatek w ok. 60% korzysta z wody z ujęcia powierzchniowego. Ale awaria warszawska dała nam do myślenia i poprzez planowane inwestycje chcemy zrobić wszystko, aby woda dla mieszkańców naszego miasta była bezpieczna.

Dobrze, zostawmy na razie Czajkę i porozmawiajmy właśnie o tych inwestycjach.
W 2018 r. roku podpisaliśmy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska umowę o dofinansowanie już czwartego naszego projektu w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020, II osi priorytetowej „Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu”. Trzy wcześniejsze projekty, na łączną kwotę 250 mln zł, zostały zrealizowane w latach 2007-2015. Etap czwarty, o wartości 114 mln zł, w głównej mierze związany jest z gospodarką ściekową. Zamierzamy inwestować w modernizacje najważniejszych kolektorów ściekowych wraz z wymianą studni.
Kontynuujemy też rozdział kanalizacji, natomiast 25% ze wspomnianej kwoty przeznaczymy na wodę: zostanie poddane przebudowie ujęcie zatokowe, powstaną również dwa nowe kolektory dolotowe wody surowej o średnicy 800 i 500 mm, którą z ujęć głębinowych i ujęcia powierzchniowego musimy tłoczyć na znaczne odległości, pokonując różnice poziomów ok. 40 m.
Warto podkreślić, że nasze plany inwestycyjne tworzyliśmy, zanim wystąpiły zeszłoroczne problemy w Warszawie. Zgodnie z zasadami dofinasowania w POIiŚ, większość unijnych środków przeznaczaliśmy na gospodarkę ściekową, natomiast obecnie koncentrujemy się również na koncepcjach przebudowy naszych ujęć i stacji uzdatniania. Niestety, w budżecie zewnętrznych źródeł finansowania nie ma przewidzianych środków na realizację zadań związanych tylko z gospodarką wodną, dlatego musimy zakładać realizację tych inwestycji, głównie w oparciu o własne środki.

Macie dwie stacje uzdatniania wody?
Tak, w Płocku są dwie stacje uzdatniania, przy czym główna – zlokalizowana w prawobrzeżnej części miasta, która uzdatnia ok. 95% wody niezbędnej do zaopatrzenia – wymaga już modernizacji. Powstała w latach 60., a ostatnią gruntowną przebudowę przeszła w połowie lat 90. Dodatkowo jest przewymiarowana, została zaprojektowana na znacznie większe wydajności, niż wynosi obecne zapotrzebowanie – ma możliwości wyprodukowania wody dobrej jakości w ilości ok. 40 tys. m3/dobę, a dzisiejsze zapotrzebowanie dla Płocka i gmin ościennych to zaledwie niespełna połowa tych możliwości (14-18 tys. m3/d). Stan obiektów, urządzeń oraz zaprojektowana w latach sześćdziesiątych i dziewięćdziesiątych technologia uzdatniania wymaga przeprowadzenia działań prowadzących do modernizacji istniejącego układu i zastosowania optymalnych rozwiązań technologiczno-ekonomicznych. W związku z zaistniałymi zmianami w zapotrzebowaniu na wodę oraz sukcesywnym zużywaniem się infrastruktury technicznej, musieliśmy podjąć decyzję o przystąpieniu do modernizacji SUW. Prace zaczęliśmy w 2017 r. od badań wody. Jak wspomniałem, wykorzystujemy wodę wiślaną i podziemną, które mieszamy na stacji uzdatniania. Na specjalnie zbudowanej stacji modelowej analizowaliśmy wszystkie etapy procesu technologicznego uzdatniania i produkcji wody. Podstawowym celem badań była weryfikacja wybranych elementów istniejącej technologii uzdatniania wody, potwierdzenie prawidłowości czy konieczności stosowania poszczególnych jednostkowych procesów uzdatniania, określenie niezbędnych zmian w ciągu technologicznym oraz przedstawienie wytycznych do modernizacji SUW.
Badania technologiczne na instalacji badawczej były pierwszym etapem, który docelowo ma doprowadzić do kompleksowej przebudowy stacji i stanowi podstawę do wyznaczenia najbardziej efektywnej technologii uzdatniania wody. W oparciu o uzyskane wyniki, w bieżącym roku chcemy opracować koncepcję modernizacji systemu zaopatrzenia w wodę dla Płocka, w której uwzględnione zostaną aktualne potrzeby zaopatrzenia w wodę, unowocześnienie procesu technologicznego oraz wymiana lub przebudowa infrastruktury technicznej. Kolejnym krokiem będzie realizacja.

Inwestycje te są potrzebne zwłaszcza wobec nowej dyrektywy w sprawie jakości wody do spożycia, która nakłada bardzo dużo obowiązków na dostawców.
Tak, bezpieczeństwo wody stanie się jeszcze ważniejsze, zatem w ramach naszych koncepcji musimy uwzględnić aspekty jej monitoringu, ocenę ryzyka, czyli zabezpieczenie dostawy bezpiecznej wody od ujęcia do kranu każdego mieszkańca.