Podobnie jak w wielu krajach do niedawna i w Polsce brakowało przepisów określających dopuszczalne stężenie radonu w wodzie pitnej. Nowością jest Dyrektywa Rady 2013/51/EURATOM z dnia 22 października 2013 r., w której określono wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych zawartych w wodzie przeznaczonej do spożycia [13]. Znajdziemy tutaj istotny zapis, że państwa członkowskie ustanawiają wartości parametryczne mające zastosowanie do monitorowania substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. I tak dla radonu wartość ta wynosi 100 Bq/l. Przy czym w dyrektywie pojawił się zapis, że państwa członkowskie mogą ustanowić samodzielnie wartość stężenia radonu w zależności od regionu. Określono, że może ona przekroczyć 100 Bq/l, przy czym musi być niższa niż 1 000 Bq/l. W dyrektywie zobowiązano również państwa członkowskie do podjęcia działań naprawczych, w przypadku przekroczenia wartości stężenia radonu wynoszącej 1 000 Bq/l.

W załączniku II cytowanych wytycznych znalazły się także dokładne zalecenia związane z monitoringiem zawartości substancji promieniotwórczych. W odniesieniu do radonu stwierdzono, że to państwa członkowskie odpowiedzialne będą za wykonywanie badań reprezentatywnych w celu określenia rozmiaru i charakteru prawdopodobnego narażenia na radon w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Zalecono aby badania prowadzone były w taki sposób, by możliwa była identyfikacja podstawowych parametrów, w szczególności z zakresu geologii i hydrologii danego obszaru, promieniotwórczości skał lub gleby, a także w zależności od rodzaju studni. Jest to bardzo istotne z punktu podejmowania dalszych działań w obszarach, na których istnieje prawdopodobieństwo wysokiego narażenia [10].

Literatura
1. Siemiński M,. Środowiskowe zagrożenia zdrowia, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008 Warszawa.
2. Siemiński M,. Środowiskowe zagrożenia zdrowia. Inne wyzwania, Wydawnictwo Naukowe PWN 2008 Warszawa.
3. http://www.if.pw.edu.pl/~pluta/pl/dyd/mtj/zal1/pz07/Radon2.pdf
4. http://www.epa.gov/radon/pubs/citguide.html#radonwater
5. Adamczyk-Lorenc A., Tło hydrogeochemiczne radonu w wodach podziemnych Sudetów, Rozprawa Doktorska,
Politechnika Wrocławska, 2007.
6. Heiserman D.L., Księga pierwiastków chemicznych, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997.
7. Przylibski T. A., Concentration of 226Ra in rocks of the southern part of Lower Silesia (SW Poland). Journal of Environmental Radioactivity, 75, 2, 2004, str. 171-191.
8. Przylibski T. A., Radon. Składnik swoisty wód leczniczych Sudetów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2005 Wrocław.
9. http://www.profuturo.agh.edu.pl/pliki/REFERATY_IIKKMU/ISr_PDF/ADAMCZYK_LORENC_Anna.pdf
10. Kim E., Little J. C., Chiu N., Chiu A., 2001, Inhalation exposure to volatile chemicals in drinking water. Journal of Environmental Science and Health, C19, 2, 2001 str. 387-413.
11. Skubacz K., Produkty rozpadu radonu. Radon w środowisku życia, pracy i nauki mieszkańców Dolnego Śląska. Polski Klub Ekologiczny, 2006, Wrocław.
12. http://archiwum.wiz.pl/1997/97082500.asp
13. Dyrektywa Rady 2013/51/EURATOM z dnia 22 października 2013 r., która określa wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

Fot.: www.sxc.hu

Cały materiał znajdą Państwo w magazynie "Ochrona Środowiska" nr 4/2013