Nieprawidłowości przy osadach
Pomimo że obserwuje się ciągły rozwój technik i metod zagospodarowania osadów ściekowych, to opracowanie uniwersalnej, ekonomicznie uzasadnionej technologii ich skutecznej neutralizacji pozostaje ciągle sprawą otwartą. Potwierdził to raport Najwyższej Izby Kontroli (NIK).
NIK negatywnie oceniła zagospodarowanie osadów ściekowych przez skontrolowane komunalne oczyszczalnie ścieków. Na 36 podmiotów, które zaangażowane były w przetwarzanie osadów, działania niezgodne z prawem wystąpiły aż w 32 ośrodkach. Rzetelne wyniki badań osadów oraz informacje o ich dawkach, które można stosować na poszczególnych gruntach, użytkownikom tych gruntów przekazało jedynie 10% skontrolowanych podmiotów. Pozostałe oczyszczalnie bądź nie przekazały takich opinii, bądź przekazały opinie, które ze względu na swoje wady, nie gwarantowały ochrony gruntów przed skażeniem. Ponadto kontrola pokazała, że ponad 40% skontrolowanych oczyszczalni stosowało osady w miejscach niedozwolonych, np. na gruntach podlegających ochronie przyrodniczej, na terenach zabudowanych, na terenach ochrony pośredniej strefy ochrony ujęć wody, czy w okresie wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Badania osadów w większości skontrolowanych oczyszczalni bo aż w 63,9% wykonywano zbyt rzadko lub na wadliwie pobranych próbach. Połowa z 33 oczyszczalni, które stosowały osady bezpośrednio na grunty, nie ustalała – oddzielnie dla każdej badanej partii osadów – dawki maksymalnej. W konsekwencji na grunty wywożono zmieszane osady badane i niebadane. Ponadto niemożliwe było precyzyjne dozowanie osadów, gdyż oczyszczalnie przeważnie nie miały wag, więc jedynie szacowały ich masę. Takie postępowanie stwarza ryzyko przekroczenia maksymalnych dawek do gleby. Badania gruntów w 70% oczyszczalni wykonywano niezgodnie z przepisami. Wykonywano je na wiele miesięcy przed zastosowaniem osadów lub już po ich użyciu, zamiast każdorazowo przed zastosowaniem osadów. Próby do badania pobierane były niewłaściwie, a w części raportów nie wskazano metody ich wykonania, choć ustawa tego wymaga. Ponad 13% skontrolowanych zakładów w ogóle nie wykonało badań części gruntów.
W związku ze stwierdzonymi uchybieniami NIK zwróciła się do Ministra Środowiska o wprowadzenie mechanizmów, które zapewnią skuteczny nadzór nad gospodarką odpadami. Chodzi przede wszystkim o:
• wprowadzenie dla wytwórców osadów obowiązku informowania gminy o zamiarze zastosowania osadów na gruntach tej gminy, ze wskazaniem masy i miejsca zastosowania oraz wyników badań gruntów i osadów, w celu zapewnienia prawidłowego ich dawkowania,
• doprecyzowanie terminu „każdorazowego” badania gruntów przed zastosowaniem na nich osadów, aby zapobiec stosowaniu osadów na gruntach, na których po badaniach były wykonywane zabiegi agrotechniczne, np. nawożenie,
plonowanie itp. (skład gruntu w czasie pomiędzy badaniem a zastosowaniem osadów uległ zmianie),
• zapewnienie pełnej funkcjonalności oraz zgodności z obowiązującym stanem prawnym wojewódzkich baz danych dotyczących gospodarowania odpadami [5,9].
Wyniki kontroli wskazują na potrzebę zwiększenia nadzoru nad badaniami osadów i gruntów na których są one stosowane, w tym rzetelnym poborem prób do tych badań. Opinię o zasadności zwiększenia nadzoru nad badaniami osadów (szczególnie w zakresie badań parazytologicznych) i gruntów, na których są one stosowane wyrazili również uczestnicy panelu ekspertów zorganizowanego 23 maja 2013 r. w Najwyższej Izbie Kontroli.
Literatura
[1] Bień J., Neczaj E., Worwąg M., Grosser A., Nowak D., Mielczarek M., Janik M., Kierunki zagospodarowania osadów w Polsce po roku 2013, Inżynieria i Ochrona Środowiska 2011, t. 14, nr 4, s. 375-384.
[2] Heidrich Z.: Kierunki przeróbki i zagospodarowania osadów ściekowych. Wydawnictwo Seidel-Przywecki, Piaseczno 2010.
[3] Krajowy Plan Gospodarki Odpadami 2014. [4] Mały rocznik statystyczny 2013.
[5] Informacja o wynikach kontroli NIK „Zagospodarowanie osadów powstających w oczyszczalniach ścieków komunalnych w latach 2011-2012”, Nr ewidencyjny. 171/2013/P13168/LPO.
[6] Dyrektywa Rady 91/271/EEC z 21 maja 1991 r. w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych.
[7] Dyrektywa 86/278/EWG Rady z 12 czerwca 1986 r. w sprawie ochrony środowiska, w szczególności gleby,
w przypadku wykorzystywania osadów ściekowych w rolnictwie.
[8] Dyrektywa Rady 99/31/EC z 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów.
[9] http://www.nik.gov.pl/aktualnosci/nik-o-oczyszczalniach-sciekow-komunalnych.html
[10]Kruszelnicka I., Ginter-Kramarczyk D., Sposoby zagospodarowania osadów ściekowych – aspekty prawne Wodociągi-Kanalizacja 11/2011 (93).
Cały materiał znajdą Państwo w magazynie "Ochrona Środowiska" nr 1/2014