Leśna bez żelaza i manganu
Stacje wykorzystujące wody podziemne często mają problem z pojawiającym się tam żelazem i manganem. Wykonane na Stacji Uzdatniania Wody „Leśna” testy technologiczne pozwoliły na opracowanie skutecznej metody usuwania tych dwóch pierwiastków.
Stacje wodociągowe wykorzystujące wody podziemne często muszą usuwać żelazo, mangan, niekiedy rozpuszczone gazy, takie jak siarkowodór, dwutlenek węgla i metan. Procesy uzdatniania wód podziemnych są powszechnie znane i szeroko opisywane w branżowej literaturze [1,3,4]. Przy umiarkowanych ilościach żelaza (do około 5 mgFe/l) i manganu (do około 0,6 mgMn/l) tradycyjne metody to napowietrzanie i dwustopniowa filtracja. Drugi stopień fi ltracji prowadzony jest przez złoża uaktywnione. Przy niskich zawartościach żelaza rzędu 1 mgFe/l i manganu rzędu 0,4 mgMn/l stosuje się jednostopniową filtrację. Taki sposób uzdatniania jest możliwy i skuteczny, jeżeli zastosuje się złoża dwuwarstwowe. Górna warstwa złoża to zwykle piasek kwarcowy, a dolna to jedno ze złóż katalitycznych. W praktyce zdarza się, że zastosowana technologia przed wielu laty utrudnia uzdatnianie i eksploatację stacji. W związku z czym konieczna jest modernizacja. W takiej sytuacji znalazła się stacja Leśna w Zabrzu.
Aktualny układ technologiczny
Problemy eksploatacyjne i stan techniczny filtrów ciśnieniowych spowodował konieczność ponownej modernizacji stacji. Przed rozpoczęciem prac projektowych przeprowadzono badania w stacji modelowej [13]. W wyniku przeprowadzonych testów określono następującą technologię usuwania żelaza i manganu:
• napowietrzanie ciśnieniowe,
• dozowanie podchlorynu sodu – dawka 0,5 mgCl2/l,
• filtracja pospieszna – prędkość 8-12 m/h,
• złoże dwuwarstwowe: piasek 40 cm, masa G1 – 70 cm,
• profi laktyczna dezynfekcja do stężenia chloru 0,2 mgCl2/l podchlorynem sodu.
W oparciu o założenia technologiczne zaprojektowano nowy ciąg technologiczny. Modernizacja poprzedniego układu była szeroka – w miejsce trzech filtrów wykonanych ze stali węglowej zastosowano pięć filtrów ze stali kwasoodpornej. Wprowadzono nowe złoża filtracyjne (ustalone podczas badań technologicznych). Zastosowano nowy zbiornik do napowietrzania ciśnieniowego, a po napowietrzaniu mieszacz statyczny dla równomiernego rozprowadzenia dozowanego podchlorynu sodu. Do układu technologicznego wprowadzono nowoczesny system AKPiA. Zaprojektowano nowy układ magazynowania i dozowania podchlorynu sodu.
