Jakość wody produkowanej i dostarczanej przez przedsiębiorstwa jest z reguły zgodna z obowiązującymi wymaganiami, jednak praca personelu i kadry zarządzającej, uzyskane efekty wysokiej jakości wody i znaczne nakłady finansowe z tym związane są często niweczone na ostatnim etapie dystrybucji, czyli w instalacjach wewnętrznych w budynkach. Blisko 80 % problemów z jakością wody w kranie u konsumenta spowodowana jest ich niewłaściwie zaprojektowanymi, wykonanymi lub eksploatowanymi instalacjami, jak i ich złym stanem technicznym. Także Komisja Europejska w Dyrektywie Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.Urz. L 330, str. 32) [1] (Drinking Water Direktive – DWD), która została w kraju implementowana rozporządzeniem [2], oraz w wielu innych dokumentach zwraca uwagę nie tylko na konieczność podejmowania działań prewencyjnych, polegających na ocenie zagrożeń i ich minimalizowaniu, potrzebę stosowania się do obowiązujących zaleceń ale także podkreśla ważny aspekty jakim jest odpowiednia wiedza na temat potencjalnych zagrożeń, zarówno u osób uczestniczących w złożonym procesie zaopatrzenia w wodę jak i u konsumentów.