Partner serwisu
30 grudnia 2014

Modernizacja sieci w Żywcu

Kategoria: Sieci wod-kan

Rozbudowa sieci wodociągowej w Żywcu związana jest z rozwojem miasta.

Renowacja sieci wodociągowej miała na celu:
- uszczelnienie rurociągów metodą bezwykopową dla ograniczenia strat wody pitnej,
- poprawę stanu technicznego dla poprawy współczynnika awaryjności,
- uzyskanie wymaganych i stabilnych parametrów wody.

Modernizacja sieci w Żywcu

Sieć jest układzie mieszanym (promienisto-pierścieniowym). Centrum miasta oraz niektóre dzielnice posiadają sieć pierścieniową, natomiast obrzeża – w większości rurociągi zasilane jednostronnie. Wodociąg miejski zaopatruje w wodę pitną miasto Żywiec, oraz dostarcza wodę do sąsiednich gmin: Lipowa, Łodygowice, Świnna. Ze względu na to, że rozwój wodociągów w sąsiednich gminach nastąpił dopiero w ostatnich latach, wodociągi te są stale rozbudowywane i ciągle wzrasta zapotrzebowanie na wodę pitną. Do renowacji wytypowano rurociągi analizując wiele aspektów dotyczących między innymi: klasy ważności wodociągu, jego awaryjności, jakości wody, rodzaju materiału, warunków gruntowych. Wiele z podanych aspektów ma wpływ na pracę sieci wodociągowej nie tylko o zasięgu lokalnym, lecz także decyduje o jakości wody oraz pewności dostaw w dzielnicach odleglejszych i sąsiednich gminach.

 

RYS. 1 Technologia wkładów wślizgiwanych, tzw. długi rellining (materiały firmy TECO)

 

Jedną z najistotniejszych kwestii, jaką należało rozwiązać przy planowaniu wszelkiego rodzaju modernizacji instalacji podziemnych, był optymalny dobór technologii renowacyjnej dla konkretnego, indywidualnego rurociągu. Dobór ten musi być jednak poparty dobrą znajomością oferowanych technologii. Należy znać nie tylko ich zalety, ale także wady, gdyż nie ma jednej uniwersalnej metody renowacyjnej. Dodatkowo trzeba się liczyć z tym, że w trakcie prac może zaistnieć konieczność zweryfikowania proponowanego sposobu naprawy rurociągu. Wynika to z faktu, że dokumentacja, na podstawie której zostanie wybrany sposób renowacji, może nie odpowiadać rzeczywistości (w konsekwencji zalecony w projekcie sposób renowacji może okazać się nieoptymalny).

W opracowanej dokumentacji projektowej zgromadzono możliwie pełną informację na temat stanu rurociągu oraz wykonano analizę dotyczącą pożądanych parametrów pracy odnowionego rurociągu, co było podstawą wyboru optymalnej metody rehabilitacji. Uporządkowaną analizę i podejmowanie właściwych decyzji ułatwić może zaproponowany w normie europejskiej EN 752-5:1997 schemat decyzyjny.

 

RYS. 2 (materiały firmy TECO)

 

Jako metodę najbardziej optymalną i spełniającą wymagania, zaproponowaliśmy metodę długiego relliningu (brane były pod uwagę cztery: – kraking statyczny, k

W trakcie realizacji powstały jednak duże uciążliwości związane z ułożeniem po terenie rurociągów tymczasowych zasilających w wodę mieszkańców. To ostatecznie przesądziło, że wykonawca w znacznej większości zastosował metodę kierunkowych wierceń horyzontalnych.

 

Fot.: MPWiK Żywiec

ZAMKNIJ X
Strona używa plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. OK, AKCEPTUJĘ