Siarka w kanale
prof. dr hab. Wojciech Dąbrowski
Politechnika Krakowska
Problem zniszczeń powstałych w kanalizacji w wyniku korozji sklepień jest w Polsce bagatelizowany. W kilku miastach można się spodziewać lada moment katastrof budowlanych wywołanych korozją siarczanową kanałów betonowych. Jakie są mechanizmy jej powstania?
Artykuł otwiera cykl publikacji edukacyjnych dotyczących systemów zaopatrzenia w wodę i usuwania ścieków.
Korozja siarczanowa przebiega w betonowych i w żelbetowych kanałach grawitacyjnych. Uszkadza ona sklepienia kanałów grawitacyjnych i przebiega szczególnie intensywnie, gdy: stężenie tlenu w ściekach jest wyraźnie mniejsze od 1mg/l, ich pH nie przekracza 7,8 i mają one charakter ścieków stężonych, kanał nie jest intensywnie przewietrzany, procesy karbonizacji betonu spowodowały, że jego pH w stanie wilgotnym spadło poniżej 9, a temperatura ścieków jest wysoka. Jednakże największe zagrożenie występuje w kanałach grawitacyjnych po długotrwałym przetrzymaniu ścieków w poprzedzającym je przewodzie ciśnieniowym.
autor: prof. dr hab. Wojciech Dąbrowski, Politechnika Krakowska
Fot.: www.sxc.hu
|
Cały materiał znajdą Państwo w magazynie "Ochrona Środowiska" nr 3/2013 zamów prenumeratę w wersji elektronicznej lub drukowanej |
