Osady – jak najlepiej je zagospodarować?

Z uwagi na specyfikę osadów ściekowych w obecnych czasach najodpowiedniejszą metodą, jak i najskuteczniejszą, jest oczywiście termiczne przekształcanie osadów. Jako pracownik cementowni, osoba odpowiedzialna za pozyskiwanie alternatywnych źródeł energii oraz kontrolująca poziomy emisji w procesie współspalania paliw alternatywnych w piecu cementowym, chciałbym podkreślić zalety współspalania osadu w piecach cementowych i nie tylko:

• Proces wypału klinkieru prowadzi się w temperaturze gazów nawet do 2000°C, co jak wiadomo pozwala dopalić zanieczyszczenia lotne pochodzące z procesu współspalania. Czas przejścia gazów przez piec wynosi nie 2 s, jak wymaga prawo, ale wręcz około 8-10 s.

• Brak odpadów w postaci popiołów, gdyż odpad stały zostaje związany w wypalanym klinkierze.

• Zasadowa atmosfera, która powstaje w piecu cementowym sprzyja redukcji kwaśnych związ- ków w gazach.

• Proces termiczny panujący w piecu cementowym charakteryzuje się stabilnymi warunkami termicznymi, co gwarantuje temperaturę dopalania gazów i pełnego dopalenia paliw wtórnych.

• Współspalanie pozwala na zmniejszenie ilości terenów do składowania i samego składowa- nego odpadu.

• Oszczędność pierwotnych nośników energii.

Oczywiście z procesów termicznych równie mocno popieram spalarnie osadów ściekowych, które jak przemysł cementowy są także doskonale przygotowane do termicznego zagospoda- rowania osadów. Jednak jak wiemy monospalarnie to luksus, na który nie wszyscy mogą sobie pozwolić. Podsumowując, uważam, że przyszłością zagospodarowania osadów jest ich termiczne przekształcanie z użyciem każdej opłacalnej technologii, która jest w stanie zapewnić dotrzymanie norm emisyjnych, jak i stabilny proces termicznej obróbki.