Wstęp bezpłatny.

Pompownia znajduje się w miejscowości Nowe, przy wale wiślanym, na przedłużeniu ulicy Kniatek.

Krótki rys historyczny

Obiekt zlokalizowany jest w powiecie świeckim, gminie Nowe, sołectwie Mątawy. Nizina Sartowicko-Nowska to obszar położony nad Wisłą i jej dopływem, Mątawą. Od połowy XVI stulecia zasiedlili ją menoniccy uchodźcy z Fryzji i Niderlandów. W połowie XIX wieku na terenie niziny utworzono przymusowy związek wałowy. Zbudowano nowy wał wiślany, a na ujściu rzeki Mątawy do Wisły wybudowano drewnianą śluzę. Po ukończeniu tych prac stosunki wodne w dolinie Mątawy miały się poprawić, okazało się, że poczynione prace tylko połowicznie rozwiązały sprawę. Wody rzeki Mątawa nie mogąc znaleźć ujścia zalewały nizinę nowską. Dalszą regulację rzeki Mątawy przeprowadzono
w latach 1874-1878. Mimo tych działań wysoki stan Wisły, jak  i brak grawitacyjnego odpływu rzeki Mątawy powodował rozlewanie się wód rzeki Mątawy.

W roku 1888 bardzo wielki wylew wiosenny spowodował zabagnienie na długi okres czasu całej gminy. To skłoniło tamtejszych gospodarzy do powzięcia myśli zbudowania pompowni i w 1890 roku uzyskano pozwolenie na zbudowanie pompowni nad rzeką Mątawą. Rezultat pompowania wody okazał się nadzwyczaj korzystny. Mieszkańcy Mątaw swobodnie uprawiali swoje pola w tym czasie, kiedy wszystkie inne wsie nie mogły wcale wyjść na pole. To zrodziło myśl wybudowania dużej pompowni odwadniającej całą dolinę Sartowice-Nowe, której budowę zakończono i oddano do eksploatacji w 1910 roku. Pompownia ta przeznaczona była do przerzucenia wód ze zlewni rzeki Mątawy w okresie wysokich stanów rzeki Wisły miała i ma za zadanie odwodnienia polderu tej doliny o powierzchni około 9.500ha.